یکی از مشکلاتی که در دوران نامزدی و حتی بعد از آن، با آن روبه رو می شوید، شرایطی است که اشتباهی از جانب یکی از شما رخ می دهد و چون هنوز شناخت کافی از هم ندارید یا رویتان در روی هم باز نشده، نمی دانید باید آن را به طرف مقابل اطلاع دهید یا نه.
گاهی اشتباهی که از طرف مقابل سر زده، عمدی نیست و نامزدتان به عمد آن اشتباه را مرتکب نشده؛ بنابراین جدای از مساله ناراحتی پیش آمده، مهم است که بدانیم او از آنجا که عمدی این اشتباه را انجام نداده؛پس اشرافی هم به آن ندارد.یعنی او نمی داند که او اصلا کار اشتباهی انجام داده است. در این شرایط او حق دارد که بداند رفتار یا گفتارش درست نبوده؛ چون اگر آن را تکرار کند و باعث ناراحتی شما بشود، نوع ناراحتی شدت یافته شما از تکرار این عمل اشتباه،او را می رنجاند و این توقع هم در وی شکل می گیرد که "من که نمی دانستم این کارم از نظر تو اشتباه است".
پس بهتر است آنچه را حس می کنیم می تواند تکرارش شما را برنجاند و نامزدتان هم از آن بی خبر است را حتما به او بگویید.
فضایی محترمانه برای گلایه
هنگام عنوان کردن اشتباهات همسرتان، ملایمت رفتاری و گفتاری را فراموش نکید. سر او داد نکشید. با توهین یا کلمات نامناسب اشتباهش را یادآور نشوید. تنها گفتن این که "از رفتارت خوشم نیومد" کافی نیست و ممکن است زمینه ساز لجبازی هم بشود. می توانید صحبت را این طور شروع کنید: "شاید طبیعی باشد که ما هنوز خصوصیات هم را یاد نگرفته ایم اما واقعیتش من در فلان مساله انتظار داشتم طور دیگری رفتار کنی." علت ناراحتی تان را عنوان کنید تا اگر سوء تفاهمی ایجاد شده،برطرف شود.اگر همسرتان پی به اشتباهش می برد،لازم نیست دیگر ادامه بدهید و موضوع را پشت سر هم تکرار کنید.
وقتی اشتباهی عنوان شد و نامزدتان آن را پذیرفت، آن را پایان یافته بدانید و بار دیگر در مساله ی دیگر و اشتباه دیگری که ربطی به این موضوع ندارد ،آن را پیش نکشید.
متاسفانه لحن و روش ما می تواند همه چیز را وارونه کند. گاهی تنها با تاکید روی واژه ای یا بالا بردن صدا هنگام ادای جمله ای و ... منظور سخن ما گم یا وارونه میشود.اگر می خواهید نامزدتان را متوجه اشتباهی که مرتکب شده کنید، آن را به شکل بد منتقل نکنید
گروکشی نکنید
وقتی اشتباه همسرتان را به رویش و آن را فراموش هم نمی کنید و نمی بخشید، جایی دوباره خودش را نشان می دهد. برای مثال، همسری در جایی که خودش اشتباه کرده، به جای پذیرش اشتباه و تغییر و بهبود رفتارش، آن را مقابله به مثل با اشتباه قبلی همسرش عنوان می کند و مسیر اشتباهی از لجبازی را طی می کند. بنابراین اشتباهات را به او بگویید تا بابت آن ناراحتی خاصی را مدت ها با خودتان حمل نکنید و مانع ایجاد حس انتقام شوید.
اشتباه را با سرکوفت یکی نکنید
متاسفانه لحن و روش ما می تواند همه چیز را وارونه کند. گاهی تنها با تاکید روی واژه ای یا بالا بردن صدا هنگام ادای جمله ای و ... منظور سخن ما گم یا وارونه میشود.اگر می خواهید نامزدتان را متوجه اشتباهی که مرتکب شده کنید، آن را به شکل بد منتقل نکنید، سرکوفت نزنید و لحن تحقیرکننده در پیش نگیرید.ضمن آن که باید فرصت پاسخگویی به همسرتان هم بدهید و مانند نصایح والدین به کودکان،بحث را یکطرفه جلو نبرید .شاید این شما هستید که اشتباه متوجه شده اید و این یکطرفه رفتن ها می تواند درنظر نامزدتان خودرای بود ،استبداد و حتی روحیه ناسالم و تردیدآمیز بودن افکارتان را جلوه بدهد.
توبیخ نکنید
اگر قصد دارید به او بگویید کارش را اشتباه است ،در وهله ای اول لحن مناسبی را انتخاب کنید .هرگز از هر اشتباهی برای فریاد کشیدن سر همسرتان و ایجاد فرصتی برای دعواهای خانگی استفاده کنید.شما باید اشتباه را و علت این که چرا اشتباه است ،به همسرتان شرح دهید.قرار نیست او را وارد جلسه محاکمه ی کوبنده ای کنید. اطلاع رسانی مرحله ی اول کار است . بگویید کارش اشتباه بود و برایش دلیل بیاورید که به چه علت اشتباه است و چه تاثیری بر شما یا رابطه تان داشته . سپس دوستانه و با مهربانی از او بخواهید که در رفتارش تجدید نظر کند.
منبع : سایت زیباشو