ازدواج

۴۷ مطلب با موضوع «دوران عـــقــــد و نامـــزدی» ثبت شده است

کنار هم بودن‌های مداوم و حرف‌های غیررسمی و ارتباطات گاه و بی‌گاه به تدریج هشداری بر روح و ذهن و دل می‌زند که این هیچ از او نمی‌داند.
وقتی مردی نمی‌داند و نمی‌تواند باور کند که تداوم حرف زدن‌های همسر، درست زمانی که او بی‌حوصله و خسته است برای آزار او نیست و فقط نیازمند این است که برای گفته‌هایش به حرف و نگاه و حرکتی تأیید شود و همه از خصلت‌های خاص زنانه است و اگر همسر تحت فشار با پرخاشگری و سرزنش سخن می‌گوید یا حرف نمی‌زند و با سکوتش بیان می‌کند که مرد باید اکنون به ناز او بها دهد یا با ابهام و مقدمه به اصل مطلب می‌رسدو... مستلزم رسیدن به شناخت زوجین از یکدیگر است. 
مرد گاهی دوست دارد تنها باشد، اگر برای آینده و مراسم پیش رو بی‌تفاوت  است و هرچقدر همسر با شوق و نشاط حرف می‌زند، او ساکت است یا حواس و فکرش به هرچیزی غیر از شنیدن است، خاصیت مرد بودنش چنین اقتضا می‌کند. و برای درک این موضوع زن باید به شناخت صحیحی از مرد رسیده باشد تا از تعارض‌ها و تنش های بعدی پیشگیری شود.
دوران عقد لحظاتی را می‌آفریند که همسران بتوانند از روحیات یکدیگر آگاه شوند بی آن‌که عمل یا سوءتفاهمی سبب رنجش آنان شود. هر کدام از زوجین درباره خود اطلاعات و شناختی دارند که گاه فکر می‌کنند همه آن‌ها را با همان خصوصیات می‌شناسند و می‌پذیرند، پس ناآگاه و بی‌نیاز از کسب آگاهی از دیگری به ازدواج روی می‌آورند. اگر همسران به خاطر داشته باشند از فرصت در کنار هم بودن در دوران کوتاه عقد برای رسیدن به شناختی کامل از یکدیگر استفاده کنند می‌توانند بهبودی رابطه‌شان را در آینده نیز تضمین کنند. دوران عقد گذرگاهی است که یکی از مهم‌ترین اتفاق‌ها در آن می‌تواند درک تفاوت‌ها و تلاش در جهات ایجاد تفاهم و سازگاری زوجین با یکدیگر باشد.

لیلا کیانیان

مهاجر
۰۶ دی ۹۳ ، ۰۹:۳۲ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

کی از نیازهای مهم همسران که در موفقیت زندگی آن‌ها نقش بسزایی دارد، برقراری روابط عاطفی صحیح و شناخت حساسیت‌های عاطفی همسر است. برآورده شدن نیازهای عاطفی همسران زمینه‌ی رضایت آن‌ها را از زندگی مشترک فراهم می‌کند. در مقابل عدم رضایت از همسر در مسائل عاطفی، زندگی را به سمت طلاق عاطفی و سردی روابط می‌کشاند.

برخی از مهم‌ترین دانستنی‌های عاطفی در این دوران این‌گونه‌اند:
• ابراز محبت نقش زیادی در تداوم آن دارد.
• تشویق و قدردانی بسیار مؤثر است.
• از گله و شکایت‌های بی‌جا و تکراری پرهیز شود.
• احترام و حرمت‌ها باید حفظ شود.
• پیام‌های سرزنش‌کننده فرستاده نشود.
• درباره‌ی احساسات صحبت شود. 
و...

اگر زن و شوهر بتوانند در دوران عقد این مهارت‌ها را تمرین کنند و با تیزبینی به حساسیت‌ها و نیازهای عاطفی طرف مقابل پی ببرند، در کنترل و ابراز به موقع عواطف در زندگی مشترک بسیار موفق عمل می‌کنند و از بروز بسیاری از مشکلات جلوگیری می‌شود.

سمانه خمسه‌ای

مهاجر
۰۶ دی ۹۳ ، ۰۹:۳۱ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

زوج‌های آگاه با به کار‌گیری روش‌های اعتماد‌سازی، روابط خود را مستحکم ساخته و از این طریق دوام زندگی خود را تضمین می‌کنند. 
اصلی‌ترین عامل ایجاد اعتماد به وجود آوردن فضای صمیمی و مطمئن میان زن و شوهر است. همه‌ی ما در یک فضای صمیمی، بدون ترس از مسخره شدن یا نادیده گرفته شدن، نیازهای خود را مطرح می‌کنیم و از خواسته‌ها و ترس‌ها و آرزوهای‌مان حرف می‌زنیم. زوج‌های موفق کسانی هستند که بتوانند با درایت و تلاش چنین فضایی را در زندگی مشترک خود ایجاد کرده و به دنیای درون طرف مقابل خود پی ببرند و در نتیجه، اعتماد بین خود را حفظ کرده و به رشد آن کمک کنند.
اگر شما هم به دنبال ایجاد فضایی صمیمی و مطمئن هستید راهکارهای ذیل را به کار بگیرید:

 نیازهایتان را مطرح سازید
همسر شما توانایی خواندن ذهن شما را ندارد. وقتی هیچ‌گاه درباره‌ی خواسته‌های‌تان حرف نمی‌زنید؛ او چگونه باید به دنیای درون شما و نیازهای‌تان پی ببرد؟ بعضی از همسران به خاطر خجالت یا ترس از مسخره شدن درباره نیازهای‌شان حرف نمی‌زنند. اگر شما هم جزو این دسته هستید درباره‌ی این احساس خود با همسرتان حرف بزنید. به او بگویید: من از حرف زدن با تو خجالت می‌کشم... من حس می‌کنم که حرف‌هایم برای تو مسخره و بی‌معنی است.

 شنونده‌ی خوبی باشید
 زمانی که همسرتان در حال صحبت است، صبورانه منتظر مانده و کلام او را قطع نکنید. اجازه بدهید که او با آرامش و بدون عجله حرف‌هایش را بزند.
 هنگامی که صحبت او به پایان رسید از او بپرسید که آیا تمام حرف‌هایش را زده است؟ سپس برای این‌که به او اثبات کنید به حرف‌هایش گوش داده‌اید و احساسات او را فهمیده‌اید، برداشت خود را از صحبت‌های او بیان کنید. به او بگویید: اجازه بده ببینیم که من درست متوجه شده‌ام یا نه، من از حرف‌هایت فهمیدم که از من به خاطر این رفتارم ناراحت هستی و از من انتظار داری دفعه‌ی بعد این‌طور رفتار کنم.

گوینده‌ی خوبی باشید
زمان مناسبی را برای گفت‌وگو انتخاب کنید، نه انتهای یک روز کاری و طاقت فرسا را. در هنگام صحبت آرام باشید و از کلمات ناپسند استفاده نکنید. این یک صحبت دوستانه درباره‌ی نیازها و خواسته‌هاست، نه دعوایی سنگین برای محکومیت طرف مقابل. یکی از بهترین شگردها برای داشتن مکالمه‌ای آرام و به دور از تنش استفاده از جملاتی است که با «من» شروع می شود، به جای به کار بردن جملاتی که با «تو» شروع می‌شود. به جای این‌که بگویید: تو باعث می‌شی که من ناراحت بشم بگویید: من احساس ناراحتی می‌کنم وقتی که این‌طور رفتار می‌کنی... استفاده از جملاتی که با «تو» شروع می‌شوند، معنای ضمنی حمله و مقابله را با خود دارند و همسرتان حس می‌کند که در حال سرزنش شدن است و باید به دفاع از خود برخیزد.

مثبت اندیش و قدرشناس باشید
هرگاه که شروع به صحبت می‌کنید ابتدا به صفات خوب و ویژگی‌های مثبت همسر خود اشاره کنید. انتقاد اگر با مقدمه‌ی تعریف و تشکر به خاطر کارهای خوب گذشته آغاز شود، سازنده بوده و همسر شما را به مقابله دعوت نمی‌کند.

 هر چیزی را نگویید
برخی کلمات و جملات هستند که می‌توانند یک ارتباط صمیمانه را به دعوایی شدید تبدیل کنند. 
• از این کلمات استفاده نکنید: «تو همیشه» یا «تو هیچوقت»...
• اختلافات قدیمی حل نشده را به میان نیاورید و تمرکز خود را بر روی مسئله فعلی بگذارید.
• کلمات توهین‌آمیز و زشت را بکار نبرید.
• به افراد خانواده و دوستانش بی‌احترامی نکرده و اگر آن‌ها باعث رنجیده شدن شما شده‌اند، آن‌ها را مقصر نخوانید. در چنین مواقعی درباره‌ی احساس خودتان در مقابل رفتار آن‌ها حرف بزنید. به طور مثال: من احساس تحقیر شدن می‌کنم وقتی مادرت این‌طور رفتار می‌کند.


با به کار بردن موارد ذکر شده به ایجاد ارتباط صمیمی در زندگی‌تان کمک کنید تا به دنبال آن علاقه‌ای عمیق و اعتمادی ناگسستنی به وجود آید که کلید خوشبختی و موفقیت در زندگی مشترک است.
اعتماد چیزی است که به سختی به دست آمده و به آسانی از بین می‌رود؛ بنابراین همیشه مراقب رفتار خود با همسرتان باشید.

حمیده گلستانی

مهاجر
۰۶ دی ۹۳ ، ۰۹:۱۱ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

برای این‌که زن و مرد حرف یکدیگر را بهتر بفهمند باید در گفت‌وگو به مواردی دقت کرده و بعضی نکات را رعایت کنند. از جمله این موارد این است که باید به احساس طرف مقابل هنگام حرف زدن توجه کنند. باید بدانند فرد در چه زمینه‌ای صحبت می‌کند و چه منظوری دارد. آیا فرد می‌خواهد که فقط حرف بزند و شما را در جریان موضوع و مشکلی قرار دهد یا نه انتظار بیش‌تری دارد. مثلاً از شما به خاطر این مشکل راهنمایی می‌خواهد. باید با علاقه به صحبت‌های او گوش کرد، گاهی با او در صحبت کردن همراهی کرد که بداند به حرف‌هایش گوش می‌دهید. این‌که او صحبت کند و جواب و عکس‌العملی از حرف‌هایش بر شما نبیند حس می‌کند که با دیوار در حال حرف زدن است و در این صورت شما متهم به بی‌توجهی خواهید شد.
در مورد بعد باید علاوه بر توجه، از قطع کردن صحبت همسر نیز اجتناب کرد. این مدام پریدن در حرف‌های او و قطع کردن صحبتش این حس را در او به وجود می‌آورد که حرف‌هایش برای شما مهم نیست. پس بهتر است کمی صبور باشید و تا پایان به حرف‌های طرف مقابل گوش دهید.
موضوع بعدی این است که هنگام صحبت کردن حتما باید هدف از این حرف زدن را مشخص کرد که این مورد در مردها بیش‌تر صدق می‌کند. مردها اگر بتوانند روی موضوعی تمرکز کنند بهتر می‌توانند با آن ارتباط برقرا کنند و یکی از نکاتی که همیشه از آن شاکی هستند طفره رفتن زنان در صحبت کردن و بیان غیرمستقیم منظورشان است. مثلا اگر از دست مردتان ناراحت هستید از کلام مستقیم استفاده کنید و صحبت را در این زمینه ادامه دهید.
اما نکته‌ای ظریف برای خانم‌هایی که دوست دارند رابطه‌ی کلامی بهتری با همسرشان داشته باشند، این است که از همسرتان تعریف کنید و او را تحسین کنید. با این کار حس برتری او ارضا می‌شود. از این‌که او حامی شماست ابراز خرسندی کنید، هوش و ذکاوتش را تحسین کنید و سعی نکنید که با او رقابت کنید چرا که مردان در این زمینه حتی حاضرند که با همسرشان هم رقابت داشته باشند.
با توجه به این نکات کوچک اما مهم، زن و مرد می‌توانند راحت‌تر با هم صحبت کنند و بسیاری از مشکلات‌شان را با حرف زدن حل کنند و از به وجود آمدن مشکلات جدید و سوءتفاهم اجتناب کنند.

 سمانه استاد

مهاجر
۰۶ دی ۹۳ ، ۰۹:۰۷ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

رتباط انسان با انسان دو نوع است:
الف)کلامی
ب)غیرکلامی
زن و شوهر با شناختی که به مرور زمان از یکدیگر پیدا می‌کنند کاملاً به ارتباط سالم و بدون تنش دست می‌یابند. ارتباط کامل و سالم، با استفاده از ابزارها، چه کلامی، چه غیرکلامی و حتی ترکیبی از هردو، شکل می‌گیرد. گاهی دیده می‌شود که هر چند مدت زیادی از زندگی زوجین می‌گذرد هنوز نسبت به استفاده صحیح از کلمات یا حرکاتی که موجب رنجش دیگری می‌گردد آگاه نیستند و همیشه هر یک تغییر را در دیگری جستجو می‌کند. کاملاً مسلم است که تغییر یک جانبه و یک طرفه هیچ تأثیری در بهبود روابط نخواهد داشت. زن و مرد در ارتباط کلامی و غیرکلامی خود سه حالت ساده و قابل تمرین را می توانند لحاظ نمایند:
1. کلماتی که بیان می‌شود
در بیان خواسته ها استفاده از کلمات و جملات امری، لجاجت را به دنبال دارد. جبهه گیری و خشم ناشی از مغرضانه و جانبداری کردن از موضوعی خاص است؛ مخصوصاً اگر ضعف‌ها و شکست‌های طرف مقابل به صورت واضح و بدون هیچ ملاحظه ای بیان شود. مبهم یا چند پهلو بودن کلمات می‌تواند سوءتفاهم ایجاد نماید. از کلماتی استفاده کنید که صریح،کوتاه، مودبانه، صحیح و پرمحتوا باشد. 
2. لحن و آهنگ صدا
با آهنگ دلنشین و آرامش بخشی که به کلمات و جملات خشک و اخباری می‌دهید لذت را نصیب همسر خود کنید. لذتی که موجب می‌شود فرد در سخت‌ترین شرایط به سخن شما گوش دهد. ساده‌ترین کلمات وقتی در قالب لحن و آهنگ مخصوص برای بیان احساس قرار گیرد تأثیر عمیق‌تری را در ارتباط خواهد داشت. چگونه می‌توان انتظار داشت که زیباترین کلمات تأثیری بر همسر ندارد و حال آن که لحن بیان الفاظ با احساسات و عواطف فرد مغایرت دارد؟

3.حرکاتی که همزمان انجام می شود
نگاه، لبخند، حالت چهره و هر حرکتی که احساس را به طرف مقابل منتقل نماید ارتباط غیرکلامی را شامل می‌شود. البته حالت‌ها و حرکاتی که در ظاهر فرد به چشم می‌خورد می‌تواند احساس وی را نشان دهد ولی با بیان چند کلمه یا حتی جمله‌ای می‌توان شدت و ضعف هر احساس را به طرف مقابل منتقل کرد. به عنوان مثال زمانی که یکی از زوجین در حال صحبت کردن با همسر خود است طرف مقابل باید بدون توجه به اطراف(تلویزیون، تلفن، روزنامه و... ) کاملاً به حرف‌هایش گوش دهد و گاهی نسبت به موضوع مورد بحث، نظر یا تأیید خود را همراه سازد. 
شکل‌گیری ارتباط مؤثر در روابط زناشویی، بستری است برای زندگی سالم و شاد. برخی از زوجین با وجود روش‌های فوق در ارتباط با همسر خود، خلاقیت‌های فردی را نیز به کار گرفته و با توجه به شخصیت طرف مقابل سعی می‌کنند زیباترین لحظات را بیافرینند. حتی حس ششم نیز می‌تواند در ارتباط مؤثر سهیم باشد. وجود دلبستگی عمیق عاطفی با همسر، فاصله‌ها را در ارتباط از بین می‌برد و فرد با وجود دور بودن از همسر، به راحتی می‌تواند احساس او را دریابد.

مریم ظریف

مهاجر
۰۶ دی ۹۳ ، ۰۹:۰۵ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر
خواستگاری را مرد یا خویشان و دوستان نزدیکش انجام می‌دهند، و اگر توسط خویشان انجام بگیرد بهتر است، زیرا احترامی است به آنها و موجب صفا و الفت بین دو خانواده خواهد بود، به علاوه سنگین‌تر و آبرومندتر می‌باشد. خواستگاری جنس مذکر از جنس مؤنث طبق ناموس آفرینش می‌باشد و عکس آن مستهجن به شمار می‌رود. مرد همیشه خواهان است و زن خواسته. از مرد طلب و عشق پسندیده است و از زن حیا و ناز و کرشمه،مرد طالب و اهل نیاز است و زن مطلوب و اهل ناز. در مراسم خواستگاری چنین مرسوم است که از جانب مرد چیزی از قبیل انگشتر یا حلقه یا زیور آلات یا لباس به زن تقدیم می‌شود، و این رسم خوبی است، زیرا در روح زن تأثیر نیکو می‌گذارد و این عمل را دلیل صدق و علاقۀ مرد می‌شمارد و بدین وسیله احساس شخصیت می‌کند و محبت و علاقه‌اش زیاد می‌گردد. در این مراسم مقداری هم شیرینی از طرف مرد به خانۀ عروس برده می‌شود که آن هم در ایجاد محبت تأثیر دارد. بعد از این مراسم، متقابلاً از خانوادۀ عروس چیزی از قبیل ساعت یا حلقه یا لباس، و مقداری هم شیرینی به خانۀ داماد برده و تقدیم او می‌شود.
مهاجر
۰۶ دی ۹۳ ، ۰۸:۵۴ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

دوران عقد به زن و شوهر این فرصت را می‌دهدکه با اخلاقیات و روحیات یکدیگر آگاه شوند و در مورد مسائل مختلف باهم گفتگو کنند بسیاری از مسائل و حساسیت‌های اعتقادی، مذهبی و عاطفی باید در زمان عقد و قبل از شروع زندگی مشترک مورد توجه و شناخت زوجین قراربگیرد. آن‌ها باید بدانند که هرکدام در چه موردی حساسیت دارند و چه کاری همسران را رنجیده می‌کند یا چه صحبتی او را آزار می‌دهد یا برعکس چه رفتار و سخنی موجب آرامش خاطر او می‌شود تا بعد از شروع زندگی نسبت به انجام یا گفتن آن رفتار توجه بیشتری داشته باشند و از بسیاری از دلخوری‌ها و اختلافات جلوگیری کنند.
شناخت پیشینه خانوادگی همسر آینده تا حد زیادی می‌تواند ما را با اخلاقیات او آشنا کند چون شخصیت هر فرد حاصل تربیت خانواده‌ای است که در آن رشدکرده است. در هنگام نامزدی و عقد برای این شناخت باید تلاش زیادی صورت بگیرد.
داشتن یک زندگی صددرصد ایده‌ال غیرممکن است ولی داشتن یک زندگی خوب و موفقیت آمیز ممکن است و یکی از مهم‌ترین راه‌های رسیدن به آن شناخت یکدیگر و کنار آمدن با آن است.
زوجین اگر در دورانی که هنوز وارد زندگی نشده‌اند بدون تعارف در مورد همه چیز با هم صحبت کنند و سعی کنند خصوصیات پایه‌ای و اساسی یکدیگر را بشناسند بعد از ازدواج بسیاری از مشکلات‌شان حل می‌شود. هیچ فردی بی عیب و نقص نیست. ما باید بیاموزیم که در زندگی مشترک چگونه نسبت به هم متعهد باشیم به یکدیگر و نظرات هم احترام بگذاریم، از خودخواهی و خودمحوری بپرهیزیم، اشتباهات خود را بپذیریم و سعی کنیم از تکرار آن خودداری کنیم.
امروزه اکثرزوجین با به وجود آمدن کوچک‌ترین اختلاف آخرین راه یعنی جدایی را انتخاب می‌کنندو این مسئله نتیجه خودخواهی و عدم توجه به حساسیت‌ها و خواسته‌های طرف مقابل است.
زن و شوهر با تلاش و آموختن مهارت احترام به یکدیگر و عدم سوءاستفاده ازحساسیت‌های هم می‌توانند زندگی خوب و بدون تنشی داشته باشند.

شمسی کیانی

مهاجر
۰۴ دی ۹۳ ، ۱۰:۲۷ موافقین ۱ مخالفین ۰ ۱ نظر

کنار هم بودن‌های مداوم و حرف‌های غیررسمی و ارتباطات گاه و بی‌گاه به تدریج هشداری بر روح و ذهن و دل می‌زند که این هیچ از او نمی‌داند.
وقتی مردی نمی‌داند و نمی‌تواند باور کند که تداوم حرف زدن‌های همسر، درست زمانی که او بی‌حوصله و خسته است برای آزار او نیست و فقط نیازمند این است که برای گفته‌هایش به حرف و نگاه و حرکتی تأیید شود و همه از خصلت‌های خاص زنانه است و اگر همسر تحت فشار با پرخاشگری و سرزنش سخن می‌گوید یا حرف نمی‌زند و با سکوتش بیان می‌کند که مرد باید اکنون به ناز او بها دهد یا با ابهام و مقدمه به اصل مطلب می‌رسدو... مستلزم رسیدن به شناخت زوجین از یکدیگر است. 
مرد گاهی دوست دارد تنها باشد، اگر برای آینده و مراسم پیش رو بی‌تفاوت  است و هرچقدر همسر با شوق و نشاط حرف می‌زند، او ساکت است یا حواس و فکرش به هرچیزی غیر از شنیدن است، خاصیت مرد بودنش چنین اقتضا می‌کند. و برای درک این موضوع زن باید به شناخت صحیحی از مرد رسیده باشد تا از تعارض‌ها و تنش های بعدی پیشگیری شود.
دوران عقد لحظاتی را می‌آفریند که همسران بتوانند از روحیات یکدیگر آگاه شوند بی آن‌که عمل یا سوءتفاهمی سبب رنجش آنان شود. هر کدام از زوجین درباره خود اطلاعات و شناختی دارند که گاه فکر می‌کنند همه آن‌ها را با همان خصوصیات می‌شناسند و می‌پذیرند، پس ناآگاه و بی‌نیاز از کسب آگاهی از دیگری به ازدواج روی می‌آورند. اگر همسران به خاطر داشته باشند از فرصت در کنار هم بودن در دوران کوتاه عقد برای رسیدن به شناختی کامل از یکدیگر استفاده کنند می‌توانند بهبودی رابطه‌شان را در آینده نیز تضمین کنند. دوران عقد گذرگاهی است که یکی از مهم‌ترین اتفاق‌ها در آن می‌تواند درک تفاوت‌ها و تلاش در جهات ایجاد تفاهم و سازگاری زوجین با یکدیگر باشد.

لیلا کیانیان

مهاجر
۰۴ دی ۹۳ ، ۱۰:۲۵ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

نگاهی امروزی به دوران عقد

قبل از آغاز زندگی مشترک، دوران عقد تنها فرصتی بود که زوج جوان به شناختی نسبی از هم می‌رسیدند. هر چند در بسیاری از خانواده‌ها باز هم زوج جوان نمی‌توانستند تعامل چندانی با هم داشته باشند، اما همین تعامل اندک نیز می‌توانست در مواردی تفاوت‌های فاحش را آشکار کند و از متلاشی شدن یک خانواده پس از شکل‌گیری کامل و پس از تولد فرزندان جلوگیری کند و تلاشی در همان مراحل اولیه زندگی که آسیب‌های کمتری از این جدایی وجود داشت، اتفاق می‌افتاد. از طرفی دوران عقد به خانواده‌ها هم این فرصت را می‌داد که بتوانند کمک‌های خود به زوج جوان را ساماندهی کنند. 
درگذشته توقعات زوجین هم از یکدیگر ابهامات کمتری داشت. خرده فرهنگ‌ها بسیار کمتر بود و یکدستی فرهنگ جامعه تکلیف را مشخص می‌کرد. همچنین تعدد توقعات و میزان توقعات کمتر بود. زیرا زندگی‌ها ساده‌تر بود. به دلیل کمتر بودن ابهام در توقعات، زوج جوان با تعارضات کمتری روبرو بودند و همان تعاملات اندک دوران عقد می‌توانست تفاوت‌های مخرب را آشکار کند. 
در حال حاضر شیوه ازدواج سنتی در حال تغییر است و تعداد زیادی از ازدواج‌ها بر اساس انتخاب خود زوجین و بر اساس شناخت نسبی آن‌ها از هم انجام می‌شود. در چنین شرایطی وضعیت دوران عقد قدری تفاوت پیدا می‌کند. دوران عقد از یک سو فرصتی فراهم می‌کند تا خانواده‌ها بتوانند برای کمک‌های خود به زوج جوان برنامه‌ریزی کنند. امروزه شاید زوجین نیاز به حمایت‌های بیشتری از سوی والدین خود داشته باشند. در گذشته یک زوج جوان که فقط یکی از آن‌ها با یک مدرک تحصیلی حتی دیپلم در اداره‌ای شاغل می‌شد، می‌توانستند خیلی زود زندگی مستقل خود را ساماندهی کرده و از نظر اقتصادی روی پای خود بایستند اما امروزه حتی با وجود تحصیلات عالیِ هر دو نفر، تا سال‌ها این زوج جوان نمی‌توانند استقلال مالی ییدا کنند. دوران عقد این فرصت را فراهم می‌کند که پدر و مادرهای طرفین بتوانند به توافقات و تفاهماتی در حمایت‌های خود از این زوج جوان برسند. از سوی دیگر هرچند امروزه امکان تعاملات زوجین در دوران عقد بیشتر شده اما نیاز به برخوردهای مکرر نیز بیشتر شده است، زیرا امروزه حتی در یک خانواده تفاوت‌های فرهنگی به چشم می‌خورد و این تفاوت‌ها، توقعات متفاوتی به وجود می‌آورد. زوج جوان باید تعامل طولانی داشته باشند تا به طور موردی از سطح توقعات همسر خود خبردار شوند و این نیاز به تعامل بیشتر دارد. لذا هر چند زوج جوان خود، همدیگر را انتخاب کرده باشند، اما نباید به شناخت قبل از ازدواج بسنده کنند زیرا به دلیل وجود خرده فرهنگ‌ها و تفاوت‌های بیشتر فرهنگی در جامعه، نیاز به شناخت بهتر قبل از آغاز زندگی مشترک نیز بیشتر شده است و آشنایی قبل از ازدواج نیاز به دوران عقد را برطرف نمی‌کند.
بهتر است زوجین به آشنایی خود قبل از ازدواج بسنده نکرده و با توجه به تنوع بیشتر فرهنگی از دوران عقد نهایت استفاده را در جهت شناخت همسر خود و قبل از آغاز زندگی مشترک بکنند و خانواده ها نیز با توجه به مشروعیت روابط زوجین موانع برای تعامل آن‌ها ایجاد نکنند تا در این دوران فرصت مناسبی برای شناخت زوجین از هم فراهم شود و قبل از رسمیت زندگی و به ویژه تولد فرزندان زوجین به تفاهم لازم جهت ادامه زندگی مشترک دست یابند.

ناهید هاشمیان

مهاجر
۰۴ دی ۹۳ ، ۱۰:۲۳ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر

سکانس اول

 

دخترانه :

خواستگار ها می آمدند و می رفتند و جواب او منفی بود...

گفتند: چرا؟

گفت: درس دارم! امتحان دارم! ازدواج کنم، از درس و دانشگاه می افتم!

 

پسرانه:

هر چه می گفتند بگذار برایت آستینی بالا بزنیم... همه رفته اند و نوبت تو رسیده است!

می گفت: نه! هنوز زود است! جوانم ...می خواهم جوانی کنم و خوش گذرانی ...

گفتند: این کارها بطالت وقت است!

گفت : نه زندگی دانشجوییست! حالی دارد برای خودش...

مهاجر
۰۳ دی ۹۳ ، ۱۱:۱۲ موافقین ۰ مخالفین ۰ ۰ نظر